Rut Plouda
Die als Lyrik- und Kurzprosaautorin bekannt gewordene Rut Plouda feierte mit ihrer ersten längeren Prosaarbeit Sco scha nüglia nu füss / Wie wenn nichts wäre einen beachtlichen Erfolg. In Solothurn präsentiert sie nun im Dialog mit Angelika Overath unter dem Stichwort Divergenzas / Abweichungen unpublizierte Kurztexte, die hauptsächlich als Arbeiten für die Sendung Impuls des Radio Rumantsch entstanden sind: einnehmende Beobachtungen und Reflexionen die eine Welt ausloten, die weit vielschichtiger ist als vermutet.
Sco scha nüglia nu füss
Octopus, 2000
Aus: Rut Plouda. Sco scha nüglia nu füss. Octopus, 2000
Las corviglias sun svoladas sur ils tets nan, üna rotscha naira, e s’han sparpagliadas sülla chanal dal tet, sül suler, sül ascher. Eu n’ha pozzà üna coppa cun vanzets sülla spuonda da la s-chala. I stan là e spettan. I naiva adüna inavant. I nu’s doda gnanca a gnir ils autos. Els passan tanter ils urs albs da la via oura sco sch’els fessan alch scumandà. Apaina ch’eu vegn aint da porta svoulan las corviglias nan sülla spuonda. Eu dod ils bats severs e s-chürs da lur alas. Ellas as dispittan, as stumplan davent, piglian svelt ün pical plain e filan. I vegnan nanpro amo daplüssas e’s fan pro cun tschüvelins fers. Davo paca pezza cuverna naiv frais-cha il fuond da la coppa e’ls baccuns chi sun crodats giò per terra. Las corviglias sun svanidas.
Ils cactus sün balcun ca chadafö rivan malapaina sü pro’l rom da la fanestra. Eu tils dun ün zich aua e m’impais al desert. A la culur dal siblun, da la grippa, a la savur da las caravanas. Eu n’ha jent il desert. Ma eu nu til cugnuosch.
Eu dun da temp in temp aua a meis cactus, terdsch sü cul sdratsch quai ch’eu n’ha spons e vez cha coura esa inviern.
Fr, 10.05.02, 15:00
Sco scha nüglia nu füss
Octopus, 2000
Aus: Rut Plouda. Sco scha nüglia nu füss. Octopus, 2000
Las corviglias sun svoladas sur ils tets nan, üna rotscha naira, e s’han sparpagliadas sülla chanal dal tet, sül suler, sül ascher. Eu n’ha pozzà üna coppa cun vanzets sülla spuonda da la s-chala. I stan là e spettan. I naiva adüna inavant. I nu’s doda gnanca a gnir ils autos. Els passan tanter ils urs albs da la via oura sco sch’els fessan alch scumandà. Apaina ch’eu vegn aint da porta svoulan las corviglias nan sülla spuonda. Eu dod ils bats severs e s-chürs da lur alas. Ellas as dispittan, as stumplan davent, piglian svelt ün pical plain e filan. I vegnan nanpro amo daplüssas e’s fan pro cun tschüvelins fers. Davo paca pezza cuverna naiv frais-cha il fuond da la coppa e’ls baccuns chi sun crodats giò per terra. Las corviglias sun svanidas.
Ils cactus sün balcun ca chadafö rivan malapaina sü pro’l rom da la fanestra. Eu tils dun ün zich aua e m’impais al desert. A la culur dal siblun, da la grippa, a la savur da las caravanas. Eu n’ha jent il desert. Ma eu nu til cugnuosch.
Eu dun da temp in temp aua a meis cactus, terdsch sü cul sdratsch quai ch’eu n’ha spons e vez cha coura esa inviern.
So, 27.05.01, 12:30
Weitere Texte in "Zündschrift", Mai 1994, rätoromanisch-deutsch
1986
Aus: Rut Plouda. Föglias aint il vent. 1986
Utuon
Eu sun föglia
chi tuorma
e früt chi paisa
eu sun vent chi tschunca
e flomma riainta
immez il di
eu sun suldiim chi guetta
our das sumbrivas lungas
e stanglantüm
plachada
aint il travasch
eu sun terra
chi sa da l’arader
ün ultima rundè
da l'utsche da passagi